Vlaanderen of Belgische reus. Waar is de waarheid en waar is de leugen?

Vertegenwoordigers van het oudste ras van Vlaamse konijnen hebben een tweede naam: de Belgische reus. Een klein dier kan geen reus worden genoemd. En inderdaad, de afmetingen zijn vergelijkbaar met die van een middelgrote hond. Uitstekende fysieke prestaties trekken fokkers aan bij het fokken op vlees en huiden.

Rabbit Flandre heeft intelligentie en een snel verstand. Je kunt hem gerust een bijnaam geven - hij zal erop reageren. Speels, vriendelijk, ongevaarlijk - dieren van dit ras worden steeds vaker als huisdier gebruikt. Ze zijn niet in conflict met andere dieren, vertonen geen agressie jegens volwassenen en vinden contact met kinderen van alle leeftijden.

Geschiedenis van oorsprong

De eerste vermeldingen van Vlaanderen dateren uit 1860 en de wereldrasstandaarden werden officieel ingevoerd in 1893. De exacte gegevens over het tijdstip van oprichting van het ras zijn niet bewaard gebleven: sommigen geloven dat het bestaat sinds het einde van de 15e eeuw, maar de meeste bronnen schrijven het uiterlijk toe aan de 17-18e eeuw. De plaats van herkomst - de historische provincie Vlaanderen, die vroeger tot België behoorde - zorgt niet voor controverse, zoals dat in de naam tot uiting komt. De wijdverspreide verspreiding van deze fluffies in de 19e eeuw werd vergemakkelijkt door de invoer van verschillende individuen in de Verenigde Staten, waar reuzen nog steeds toonaangevend zijn onder de boerderijkonijnen.

De Vlaamse reus overtreft qua grootte en lichaamsgewicht aanzienlijk zijn "soortgenoten"

Na verloop van tijd werden in veel landen andere ondersoorten gefokt door veehouders: Duitse, Spaanse, Belgische, Engelse, evenals witte en grijze reuzen, opgenomen in het Russische staatsregister van fokprestaties in 1993 en toegestaan ​​voor fokken en kweken op de grondgebied van de Russische Federatie. In termen van uiterlijke kenmerken hebben vertegenwoordigers van verschillende ondersoorten enkele verschillen met het "basistype", maar ze hebben genoeg gemeen.

Voedingsfuncties

Voor grote konijnenrassen wordt twee keer per dag voeren aanbevolen. Het is het beste om ad libitum hooi te geven, zodat het dier er altijd toegang toe heeft. Het ideale dieet moet ten minste 40 gram graan en een puree bevatten. Ze is een onmisbaar onderdeel van het dagmenu van Vlaanderen.

Noodzakelijke feeds opgenomen in de puree:

• rauwe pompoen, grondig geschild van zaden;
• gekookte aardappels;
• voederbieten;
• rauwe wortelen;
• witte kool of bloemkool.

Sommige fokkers vragen zich af of konijnen courgette krijgen? Het is natuurlijk mogelijk en zelfs noodzakelijk, maar het is beter om ze van zaden te ontdoen.

Groenten die zijn bereid om te voeren, moeten worden geraspt en gemengd met mengvoer. Aan de aanschaf van mengvoer zijn hoge contante kosten verbonden, die voorkomen kunnen worden door dit voer zelf te bereiden. Hiervoor zijn de volgende ingrediënten nodig:

• tarwe of gerst in een hoeveelheid van 30 kilogram;
• maïs - 15 kilogram;
• haver - 5 kilogram.

Beschrijving van Flandre-konijnen

Vlaamse reuzen kunnen nauwelijks "schattig" worden genoemd, aangezien ze erg massief en onhandig zijn. Desondanks houden sommige dierenvrienden Vlaanderen als huisdier. Als we konijnen beschouwen als een bron van vlees of huiden (a in de gebruiksrichting worden ze vleeshuid genoemd), dan doet het uiterlijk er helemaal niet toe.In dit geval worden consumentenkwaliteiten en kwantitatieve indicatoren als belangrijk beschouwd.

Voor de Belgische reuzen is een proportionele lichaamsbouw kenmerkend. Het lichaam is enigszins langwerpig en gebogen, de lengte is meestal niet meer dan 70 cm Het ras onderscheidt zich door een grote kop, lang (ongeveer 18 cm) en massieve oren, gezwollen wangen. De dikte van de vacht is 3,5 cm. Het gewicht van een volwassen dier is meestal 7-8 kger zijn echter dieren met een lichaamsgewicht van 10-12 kg.

Volgens de normen voorziet het ras in verschillende soorten kleur, waaronder pakken variërend van zwart en opaal tot wit en blauw. Uit de volgende video kun je leren over de belangrijkste verschillen tussen een blanke Vlaanderen en een blanke reus:

Een ander kenmerk van deze dieren is karakter. Ze zijn niet grillig, kalm en evenwichtig. Vertegenwoordigers van de Vlaamse reuzen vertonen zelden agressie, waardoor ze goed overweg kunnen met mensen als huisdier.

Overzicht

Veel foto's tonen het voordeel van het Flandre-ras ten opzichte van andere soorten konijnen. Het draait allemaal om reputatie; in de loop der jaren heeft het huisdier met oren regalia gekregen en de status van een van de meest erkende en wijdverspreide. De Belgische reus heeft geen speciale zorg nodig, het volstaat om van tijd tot tijd hun gezondheid te controleren en de kooi schoon te houden. Hun vrouwtjes hebben een goede melkproductie en vruchtbaarheid; met niet het hoogste geboortecijfer kunnen ze 5-7 keer per jaar tot 12 baby's grootbrengen.

Oorsprong

De Belgische eeyore wordt geassocieerd met een historisch gebied in Frankrijk genaamd Vlaanderen. Het heeft echter geen directe relatie met dit regionale punt. De oorsprong van de soort wordt toegeschreven aan België, maar de historische afstammelingen, de Patagonische konijnen, kwamen uit Latijns-Amerika. Volgens verschillende bronnen werd het eerste Vlaanderen meer dan driehonderd of vierhonderd jaar geleden naar Europa gehaald.

Uiterlijk

Foto- en videobeschrijving van dit historische ras getuigen van zijn grote omvang. Grote parameters worden grotendeels weerspiegeld in mobiliteit - ze hebben een langwerpige romp, grote en lange benen, waardoor konijnen onhandig lijken. De Belgische knappe man heeft een vrij groot hoofd, evenals dichte wangen met een licht gezwollen uiterlijk. De gemiddelde lengte is niet meer of minder - 17-19 cm Het lichaam is ongeveer 65-70 cm, de omtrek van de borst is 35-40 cm en het gewicht is ongeveer 8-10 kg.

Daarnaast staat Vlaanderen bekend om zijn grote en bijna verticale oren. De foto geeft een reden om de kleur van een reus in dergelijke standaardtinten te onderscheiden: zand, zilver, zandoranje, grijsrood, blauw, wit, donkergrijs en zwart. Soms wijkt de kleurstelling echter af van de standaard kaders. Opgemerkt moet worden dat heel vaak reuzenkonijnen thuis worden gebruikt en worden beschouwd als de eerste volwaardige decoratieve oren.

Productiviteit

Voor degenen die van plan zijn Flandre-konijnen te fokken, is het belangrijk om er rekening mee te houden dat vrouwtjes pas geslachtsrijp worden op de leeftijd van acht maanden, dat wil zeggen bijna twee keer zo laat als bij andere rassen. Het gemiddelde aantal jonge konijnen in een nest is 6-8, soms kan het 9-12 individuen bereiken. Vrouwtjes hebben een hoge melkproductie, dus een groot aantal jonge dieren mag niet als een nadeel worden beschouwd.

Een vrouwtje kan meer dan een dozijn jonge konijnen in een nest leiden

Konijnen groeien snel en tegen het einde van de tweede levensmaand wegen ze meestal ongeveer 1,6 kg, na de derde maand herstellen ze met nog een kilo. Zes maanden na de geboorte is het gemiddelde gewicht van het konijn 5,5 kg en aan het begin van de negende bereikt het gewicht van gezonde individuen 7 kg.

De gemiddelde vleesopbrengst is 55%, wat veel minder is in vergelijking met puur vleesrassen. Rekening houdend met het grote levend gewicht, kan 3,3 kg vlees worden verkregen van een volwassen konijn met een gewicht van 6 kg, wat niet zo klein is.

Ook wat de kwaliteit van de huiden betreft, presteert Vlaanderen inferieur aan gespecialiseerde pelsrassen. Maar omdat grondstoffen van indrukwekkende grootte bij één individu kunnen worden verkregen, is er een constante vraag naar huiden van de Vlaamse giganten.

Rasstandaard Belgische Reus.

En toch kan ik dit prachtige ras niet zomaar in mijn hoofd “begraven”, ik sta erop de rasstandaard te respecteren voor een echt lokaal Vlaanderen, een inheemse Belgische of Vlaamse reus, die in regionale catalogi is geregistreerd. Niemand heeft ze nog geannuleerd en ze bestaan ​​in een aantal landen parallel met de Europese Unie. Wat betreft het eerder genoemde naslagwerk van L. Utkin, er staat ook dat de kleur van de agouti (grijze haas) eigendom is van wilde konijnen, grijze reuzen en Vlaanderen. Ik zal de Zwitserse catalogus als voorbeeld gebruiken. Het werd gepubliceerd na de eerste edities van Europese normen, is vrij verkrijgbaar en beschrijft de konijnenrassen tot in detail.

Gemeenschappelijke gegevens.

De Belgische Reus (Vlaanderen) behoort tot grote rassen. Het is Flandre dat in de standaard voorkomt, en niet Flander, zoals het in lokale dialecten soms wordt genoemd. Al verandert de essentie hier niet van.

Algemene vorm:

• Hoofd: groot, dicht tegen de schouders aangezet, rechthoekig, breed voorhoofd, goed ontwikkelde snuit.
• Oren: sterk, rechtopstaand, goed bedekt, 18 tot 19,5 cm lang.
• Nek: niet uitgesproken.
• Borst: volledig gevormd, breed.
• Schouders: gespierd, gesloten.
• Voorvoeten: gemiddelde lengte, recht, sterk.
• Houding: gemiddelde hoogte.
• Rug: lang, breed, goed gevormd.
• Bekken: gesloten, goed geplaatst, rond, van gemiddelde hoogte.
• Achtervoeten: sterk en parallel.
• Buiklijn: hoog, goed gedefinieerd.
• Vacht: dicht, dicht, grof, met een grote hoeveelheid ondervacht, overvloedige dekking en awn.
• Haarlengte: 33-37 mm.
• Huid: zacht, nauwsluitend.

ZEER KENMERKEN een onderscheidend kenmerk van Vlaanderen is de vorm van hun oorschelpen. Naast het feit dat ze erg groot zijn, hebben ze ook een uitzetting in het middendeel, waardoor ze eruit zien als een schepje van een lepel. Deze eigenschap is niet typerend voor andere grote konijnen.

Kleur en glans:

Maak onderscheid tussen homozygoot: grijs en heterozygoot - ijzergrijs.

Waarom, vraag je je af, waarom zijn twee verschillende vachtkleuren toegestaan? Er is tenslotte zojuist gezegd dat het ras monochroom moet zijn. We kunnen alleen stellen dat de toegestane tweekleuren het resultaat is van een zekere consensus van fokkers uit de afgelopen eeuwen. Het gebeurde historisch. Op een bepaald moment werd verder werk om de kleur van de 'wilden' uit te wissen ongepast geacht. Uiteraard, want het was niet mogelijk om ons plan te realiseren. Maar het feit dat agouti-konijnen met een homozygote set genen niet in de standaard waren opgenomen, spreekt al boekdelen. Zij waren het die al het uitgevoerde werk konden neerhalen, al het vee terug konden brengen naar het startpunt.

Meteen merk ik op dat hoewel homozygoot en heterozygoot Vlaanderen gemakkelijk te onderscheiden zijn, beide kleuren vrij gelijkaardig zijn in perceptie en tijdens het leven zelfs bij één konijn kunnen veranderen. Bovendien is verduistering of bliksem duidelijk zichtbaar op verschillende delen van het lichaam. Als je het haar van het konijn onder vergroting bekijkt, ziet het er niet hetzelfde uit, de haarkleur is verdeeld in drie ringzones, die verschillende tinten en lichter worden. Elk heeft zijn eigen paar genen, plus een paar andere die deze zones over de breedte en dikte van het haar verdelen. Met dit feit wordt rekening gehouden in de norm, die bepaalde vrijheden toestaat voor kleur en onderkleur. Over het algemeen hebben de eersten een overwegend grijze neiging, de laatste richting agouti. Vaak wordt de kleur van agouti eenvoudigweg grijs genoemd. Maar de auteurs van de catalogus identificeerden het toch, gezien enkele afwijkingen in een of andere richting, als ijzergrijs.In feite laat de Flandre-rasstandaard aanzienlijke afwijkingen van grijs of ijzergrijs in bepaalde delen van het lichaam toe.

Grijs gietijzer (zonder agouti insluitsels):

• De basiskleur kan van bovenaf veranderen in matig zwart, afhankelijk van de aanwezigheid van bruine stippen.
• De randen van de oren en het pariëtale gebied zijn zwart.
• De wig op het voorhoofd is klein en roestig van kleur. De buik en paardenstaart hieronder zijn licht.
• Binnenin verandert het lichtjes in de richting van een toename van bruinachtige vlekken. De iris van de ogen is bruin.
• Klauwen van donkere kleuren van de hoorn.
• Onderkleur: De onderkleur is ongeveer tweederde van een haarlengte en is blauw gekleurd, waarna de kleur zwart begint.

IJzergrijs (afgewisseld met agouti):

• De algemene kleur is bruin, in de diepte zijn er min of meer zwarte uiteinden van de pareerstang en grove haren. Hierdoor krijgt het lichaam een ​​donkere tint. Afhankelijk van de richting van het strelen, krijgt het een lichtere of donkerdere tint. Het moet in evenwicht zijn en zoveel mogelijk op de buik en aan de binnenkant van de ledematen worden gegoten.
• De kleur van de borst en keelhuid is iets lichter dan de kleur van het lichaam. Op de nek bepaalt een roestbruine wig het uiterlijk. De rand van de oren is zwartachtig, net als de schoft erboven, maar ze zijn gevlekt.
• Een teken van agouti is ook een verlicht gebied rond de ogen, de kaak en de voortzetting ervan. De kleur van de buik is wit met een blauwachtige tint.
• De vlekken op de onderrug zijn bruin. De voorkeur wordt overwogen wanneer wit voor het lichaam niet zichtbaar is.
• De iris van de ogen is bruin.
• Nagels van donkere kleuren van de hoorn.
• Onderkleur: aan de basis is de kleur licht, dan wordt hij steeds blauwer en wordt uiteindelijk bruin. Dit wordt gevolgd door een bleekzwarte ring die helder wordt aan het uiteinde van het haar.

Flandre op de tentoonstelling. Deskundige beoordeling.

Konijn gewicht:

De catalogus toont niet de dynamiek van gewichtstoename, maar alleen het definitieve cijfer voor 8 maanden: 7,0 kg of meer. Ze weerlegt volledig de verhalen over het feit dat Vlaanderen alleen bestond van vroeger, kinderen waren en alleen de Duitsers er een reus van "maakten". We zullen gemiddelde gegevens gebruiken voor verschillende bedrijven, aangezien deze zelfs binnen hetzelfde bedrijf aanzienlijk kunnen verschillen. Voor middelgrote konijnen, zoals Californiërs, Nieuw-Zeelanders, is de spreiding niet zo groot als in dit geval zou kunnen zijn. Sommige individuen overwinnen immers gemakkelijk de 10-kilogram-lijn.

Groeicurve tot 8 maanden.

Konijnen groeien in het begin bijzonder snel. De eerste maanden worden per kilo opgeteld. Dan vertraagt ​​het tempo en neemt de hoeveelheid geconsumeerd voer juist toe. Zo eindigt de groeicurve na 4 maanden met een opwaartse buiging en gaat na 8-9 maanden vloeiend over in een horizontale rechte lijn.

Toegestane afwijkingen:

Een kleine afwijking van het gigantische type. Zwakke oren (textuur). Doffe kleur, een vermenging van individuele witte haren met het haar van de hoofdkleur, witte vlekken in de rand van de oren, kleurloze bovenuiteinden van het haar, gebieden met onvoldoende helderheid van de vacht. Afwijking in onderkleur.

Ontoelaatbare afwijkingen:

Volledige afwijking van het gigantische type. Enorm verspreide witte haren of witte vlekken. Zwarte kop, bruine tussenkleur, witachtige buik of keelhuid met overwegend ijzergrijs. Gebrek aan roodbruine tussenkleur in grijstinten. Kleurloze klauw.

Inhoudsaanbevelingen

Ervaren konijnenfokkers merken op dat het vrij moeilijk is om voor dieren van dit ras te zorgen, omdat ze eisen van de detentievoorwaarden. Vlaamse reuzen zijn thermofiele dieren, daarom worden ze in sommige landen, waar het merkteken op de thermometer in de winter onder de -10 ℃ zakt, in warme kamers gehouden. Als Vlaanderen buiten wordt gelaten of in een onverwarmde schuur bij vriesweer, is de kans groot dat ze verkouden worden en zelfs doodgaan.

Vanwege hun grote formaat hebben dergelijke konijnen ruime kooien nodig.De optimale afmetingen van een enkele woning zijn 110 × 70 × 50 cm, en voor een konijn met jonge dieren - 170 × 110 × 50 cm.

In de volgende video kunt u wat nuttige informatie krijgen over enkele voedings- en verzorgingsgewoonten:

Vertegenwoordigers van het ras onderscheiden zich door een goede weerstand tegen verschillende infectieziekten. Dit betekent echter niet dat dierenkooien minder vaak geoogst kunnen worden dan normaal. Vlaamse konijnen, niet minder dan hun andere broeders, moeten netheid en orde behouden die voldoen aan de standaard sanitaire vereisten.

Met betrekking tot voeding is het hier noodzakelijk om een ​​heel belangrijk punt te onthouden. Het is raadzaam om biomycine toe te voegen aan het voer voor reuzen.... Anders riskeert de eigenaar zijn huisdieren te verliezen, omdat ze vaak sterven door een opgeblazen gevoel.

De donzige reuzen moeten niet alleen met droog gras worden gevoerd (elke dag moet vers hooi in de kooi worden gegoten), maar ook met graan en verschillende "natte mengsels". Ze moeten gemengd voer en verschillende groenten in geplette vorm bevatten: gekookte aardappelen, pompoen, kool, wortels, voederbieten. Zout kan aan de puree worden toegevoegd, maar met mate. Zelfs in de voeding van Vlaanderen nemen ze soms verrijkt vlees- en beendermeel op, en introduceren ze ook medicijnen (indien nodig). Reuzen moeten, net als elk ander dier, altijd toegang hebben tot vers drinkwater.

De dagelijkse voeding van konijnen moet hooi en verse groenten bevatten.

Verzorging en onderhoud

Succesvol fokken en gezond houden van nakomelingen vereist speciale aandacht voor hun leefgebied. Gezien de grootte van het dier moet een ruimere kooi worden gekozen. In geen geval mag de kooi geen gaasbodem hebben - dit kan de poten van het huisdier beschadigen. De locatie moet warm en droog worden gehouden en tocht moet worden vermeden. U moet het dier minstens twee keer per dag voeren.

Een gezond en goed gevoed huisdier moet verse en gekookte groenten, hooi, groen gras, zaden en veel granen consumeren. Het is belangrijk om voedsel te diversifiëren, omdat het konijn met een uniform en uitgebalanceerd dieet de vitamines krijgt die het belangrijkst zijn voor het lichaam. Daarnaast dient er altijd schoon water in de kooi te zijn voor consumptie. Het moet minstens één keer per dag worden vervangen. Hoogwaardige voeding en regelmatige inname van water stimuleert de productie van melkklieren bij vrouwen, en dit zorgt verder voor dynamisch ontwikkelende nakomelingen.

Hoe een konijn te kiezen

Als u besluit konijnen te kopen, kunt u dit het beste doen op een grote boerderij, waar professionals zich bezighouden met het fokken van stamboomdieren. Nadat u het uiterlijk en de kleur heeft bepaald, moet u rekening houden met de volgende aanbevelingen:

• kies konijnen die zijn geboren uit een 2-3-jarige vrouw en lange tijd met moedermelk worden gevoed;
• koop geen dier dat jonger is dan 2 maanden, anders riskeer je een onvoldoende sterke baby te krijgen;
• let op de bouw, de beet, de conditie van de vacht en de algehele activiteit van het konijn.

De veiligste manier is om konijnen te kopen in gespecialiseerde kwekerijen van ervaren fokkers.

Tips voor het kiezen van een konijn van dit ras bij het kopen

Het wordt aanbevolen om konijnen van dit ras op de boerderij of in de kinderkamer te kopen. Het ras onderscheidt zich door de vorm van het hoofd en de oren. Allereerst moet je naar hun ouders kijken. Het eerste nest van een vrouwtje is zelden succesvol. Maar zelfs oudere konijnen kunnen geen hoogwaardige nakomelingen meer geven. De gemiddelde leeftijd van het vrouwtje is optimaal - 2-3 jaar. Wanneer een reus als een decoratieve wordt beschouwd, is het beter om hem uit een klein nageslacht te kiezen.

De beste koopleeftijd is 3-4 maanden. Het is noodzakelijk om op het uiterlijk van het konijn te letten. Ogen moeten helder zijn, neus en ogen schoon.Het is niet overbodig om de baby te aaien en ervoor te zorgen dat de vacht schoon is, zonder klitten en aangenaam aanvoelt. Gedrag moet actief genoeg zijn.

Voor- en nadelen van het ras

Sommige konijnenfokkers zijn van mening dat raszuivere Vlaanderen vanwege de klimatologische omstandigheden niet geschikt is om in Rusland te fokken. Reuzen verdragen vorst niet goed. Om deze reden wordt de voorkeursoptie konijnen van lokale rassen genoemd, die werden gefokt op basis van de Vlamingen. Het is ieders zaak om het met het bovenstaande standpunt eens te zijn of niet. We raden u aan om vertrouwd te raken met de belangrijkste voor- en nadelen van het ras om uw eigen mening te kunnen vormen:

Een kleine hoeveelheid ondervacht beschermt Vlaanderen niet tegen vorst, waardoor ze kwetsbaar zijn voor verkoudheid

Wat zijn de moeilijkheden van inhoud?

Bekijk ook deze artikelen

• Duck Star 53
• Topdressing van kersen in het voorjaar
• Bomen verwerken in het voorjaar
• Wanneer courgette voor zaailingen planten

De gemakkelijkste manier om het Flandre-konijnenras te houden, is in kooien met planken. De methode is heel eenvoudig: de cellen worden in een muur geplaatst, bovenop elkaar. Dankzij dit kunt u niet alleen ruimte besparen, maar ook verschillende individuen van elkaar scheiden (jonge dieren van moeders, vrouwtjes van mannen, enzovoort).

De gemakkelijkste manier om het Flandre-konijnenras te houden, is in kooien met planken.

De grootte van elke dergelijke "kamer" moet overeenkomen met de grootte van de dieren die erin leven en hun aantal. Een volwassene heeft een kooi nodig van 110x70 cm en 50 cm hoog. Voor een vrouwtje met konijnen heb je twee keer zoveel ruimte nodig. Het type kooi wordt op individuele basis geselecteerd - wat de fokker zich kan veroorloven.

In kooien kun je niets op de vloer laten liggen, maar alleen als de vloer van hout is! Bij het fokken van dieren in een konijnenhok zonder kooien is het belangrijk ervoor te zorgen dat er geen "geheime doorgang" de kamer uit is, anders zullen de dieren zich snel verspreiden. Er mag slechts één uitgang (afsluitbaar) zijn om te wandelen. De vloer is gemaakt van hout, beton, er is een laag stro op gelegd zodat het dier niet koud is.

Hoe de Flandre-konijnen ook worden gehouden, de kamer heeft ramen nodig, een ingebouwd ventilatiesysteem en soms verwarming. Lopen kan en bij voorkeur worden geregeld - zelfs in grote kooien en hokken zullen mensen verkrampt zijn. Frisse lucht en vitamine D zijn voor hen even nodig als voor mensen.

Een van de grootste moeilijkheden is de ziekte die inherent is aan de soort.

• Vanwege hun hoge gewicht kunnen Flandre-konijnen likdoorns op hun poten hebben (eelt of iets dergelijks). Het probleem wordt behandeld met een crème of zalf, die bij een dierenarts kan worden gekocht.
• Oormijt - wordt behandeld met een oplossing van zonnebloemolie, kamferolie gemengd met teer. Het resulterende worden mengt goed en wordt begraven in het zere oor. Na 3 dagen verdwijnt de ziekte. Als de teek zich echter diep in het oor heeft gevestigd en erin is geslaagd eieren te leggen, moet de procedure na een tijdje worden hervat, omdat de ziekte zal terugkeren.

Om andere, meer ernstige problemen te voorkomen, is het noodzakelijk om vanaf jonge leeftijd de juiste vaccinaties voor dieren te krijgen.

Ook kan de pelsjas van het dier problemen veroorzaken. Om ervoor te zorgen dat het er verhandelbaar uitziet, moet u ervoor zorgen: maak het op tijd schoon, zorg ervoor dat de glans, de kleur niet verloren gaat, niet vervaagt, enzovoort. Soms moet het konijn worden gewassen of geborsteld, maar slechts in zeldzame gevallen.

Recensies van konijnenfokkers

Ekaterina, 45 jaar oud, Ufa

Vijf jaar geleden besloot ik konijnen te fokken. Mijn eerste aankopen waren dieren van het ras Flandre. Ik heb er nooit spijt van gehad. Ze bleken groot en pretentieloos te zijn. Minimale investering in tijd en geld: vaccinaties, voldoende voeding en tijdige schoonmaak - dat is alles wat ze nodig hebben. Vrouwtjes zijn geweldige moeders. Nu fok ik andere rassen, maar ik zal de Belgische reuzen nooit opgeven.

Valery, 53 jaar oud, Krasnoyarsk

Ik had niet eens vermoed dat dit ras zoveel beter is dan zijn familieleden. Vlaanderen onderscheidt zich niet alleen door hun indrukwekkende grootte en kracht, maar ook door hun intelligentie, gehoorzaam en rustig gedrag, ze laten zich aaien en springen niet uit de kooi. Geen konijnen, maar een droom. Ze wonen in mijn landhuis. Elke dag voer ik ze geoogst hooi, gras, jonge boomtakken, gerst, haver, graanvoer voor konijnen. Ik ben van plan om groenten en fruit in mijn dieet te introduceren.

Konstantin, 38 jaar oud, Lipetsk

Ik fok al heel lang konijnen, heb onlangs besloten om Vlaamse reuzen te proberen. Het bleek dat ze erg groot van formaat zijn, terwijl ze volkomen pretentieloos zijn, ze eten alles wat je geeft. Het blijkt een behoorlijke opbrengst aan vlees te zijn, het is niet nodig om het in de winkel te kopen. Als u weet waar u de skins kunt doneren, kunt u ook een goede winst maken. Daarom raad ik iedereen die konijnen wil hebben aan om zonder aarzelen Vlaanderen mee te nemen.

Mister Tail legt uit: fokvooruitzichten in Rusland

Tegenwoordig vordert de fokkerij van dit ras in ons land in een goed tempo, vanwege zijn uitstekende vruchtbaarheid.

Het vrouwtje bereikt de puberteit laat - met acht maanden, maar brengt veel konijnen voort.

Om te paren wordt het konijn twee keer naast het konijn geplaatst met een pauze van vijf dagen. Het paar wordt een dag alleen gelaten en op dit moment wordt al het voedsel uit de kooi verwijderd, waardoor alleen water overblijft.

Vóór de geboorte wordt het zwangere konijn in een speciale kooi met een koninginnencel geplaatst - een nest voor de bevalling. De aanstaande moeder wordt goed gevoed en veel gevoed. Zwangerschap en bevalling zijn gemakkelijk, zonder hulp. Vaak bevallen Vlaamse vrouwtjes en elk 16 konijnen, die bij de geboorte tot 100 g wegen.

In een maand bereiken baby's 800 g, bij twee - 1,5 kg, bij drie - 2,5 kg, bij vier - 4,5 kg, na acht maanden kunnen ze 7 kg wegen. Volwassen konijnen - 10-15 kg, vrouwtjes - 8-10.

Ziekte weerstand

De Belgische reuzen zijn niet erg gezond. Ze worden gekenmerkt door:

• bevriezing van de oren;
• gewrichtsaandoeningen;
• thermische schok;
• huidproblemen (door onjuist geselecteerde vloerbedekking).

Maar konijnen dragen veel gemakkelijker infectieziekten, het belangrijkste is om het dier op tijd te vaccineren.

Maandelijkse konijnen krijgen noodzakelijkerwijs injecties voor myxomatose, pasteureliose, virale aambeien.

Daarna worden de dieren elk jaar ingeënt (liefst in het voorjaar), met drie verschillende vaccins met een tussenpoos van 14 dagen.

Flandre fokgeschiedenis (nieuwe feiten)

Het is met zekerheid bekend dat het Vlaamse ras (Belgisch konijn) in de 16e eeuw werd verkregen in Vlaanderen nabij de stad Gent (België). De eerste vermelding van het ras dateert uit 1860. Het ras is gebleken als resultaat van experimenten, natuuronderzoekers.Volgens één versie werd het mengen van bloed gebruikt om flandr te verwijderen:

• Oude Belgische konijnen, (gemiddeld gewicht 3,4 kg);
• Europese variant van het Patagonische konijn (gewicht onbekend);
• Patagonische mara (Dolichotis patagonum), de tweede naam is de Patagonische haas (gewicht ongeveer 8,0 kg).

Foto. Patagonische mara. Dit dier heeft mogelijk meegewerkt aan de opkomst van het Flandre-ras. De informatie is echter niet betrouwbaar,

Patagonische mara is een knaagdier (varken) dat op een konijn lijkt. Kruising van dieren van verschillende soorten die in staat zijn tot verdere voortplanting, is onwaarschijnlijk. Veel mensen denken dat het bloeden van de mara bedrog is. Hoewel hybriden van verschillende diersoorten (muilezel, muilezel) bekend zijn, zijn ze niet in staat om nakomelingen te krijgen. Pas na 1912 scheidde een apart detachement - lagomorfen - zich af van het knaagdierenteam. Tot die tijd werden het konijn en de maru beschouwd als dieren uit dezelfde orde van dieren.

De redenen voor de meervoudige toename van het gewicht van Vlaanderen, in vergelijking met de grootte van zijn ouders, in korte tijd blijven onbekend. In de allereerste beschrijving van de rasstandaard uit 1893 is het gewicht 6,4 kg. konijn en zijn voorlopers wogen tegelijkertijd slechts 3,4 kg. Het maakt niet uit met wie je gefokt hebt, laat het een mysterie blijven.

Het belangrijkste is dat Flandre de voorouder werd van bijna alle grote konijnen ter wereld, en wetenschappers waren in staat om reuzen in de richting van vlees en vleeshuid te fokken.

Flandre konijnendieet

1. Het belangrijkste voer voor konijnen is gemalen graan. Vitaminen in voer. Het is beter om niet één graansoort te geven, maar graanmengsels. met haver, gerst, maïs en andere. De maag van een konijn is niet aangepast om gras te verteren zoals een koe. Konijnen hebben gras nodig als aanvullend voer dat vitamines bevat en om de maag beter te laten werken. De belangrijkste vertering van voedsel bij konijnen vindt niet plaats in de maag, maar in de blindedarm is het enorm in hen.
2. Het konijn moet altijd voer in de voerbak hebben, konijnen, geen uitzondering, Flandra kauwt constant, dit is hun fysiologische kenmerk
3. Bij een konijn wordt constant speeksel uitgescheiden, en niet periodiek, zoals bij andere dieren;
4. De tanden van het konijn groeien constant; om de snijtanden te vermalen, is het noodzakelijk om ruwvoer (takken, hooi) te geven.